പാലക്കാടില്‍ നിന്ന് നടന്ന് ശബരിമലയിലേക്ക് : യാത്ര അവസാനിക്കുമ്പോള്‍

"ലക്ഷ്യത്തെക്കാള്‍ പ്രധാനം യാത്ര തന്നെയാവും, ചില യാത്രകളില്‍ "

ചിറക്കടവിൽ നിന്ന് 9 ആം തിയതി തുടങ്ങിയ യാത്ര എരുമേലിയിലെ ആചാരങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ് രാത്രി കാട്ടിനുള്ളിൽ ആയിരുന്നു താമസം . കാനനവാസം എന്ന് പറയും .

എരുമേലിയിൽ നിന്ന് കാട്ടുപാതയിലൂടെയും റോഡു മാർഗവും പമ്പയിൽ എത്താം .
ഏകദേശം 65 കിലോമീറ്റർ ആണ് കാട്ടുപാതയിലൂടെ പോകേണ്ടത് . ഇത് വരെയുള്ള യാത്രയിലെ ഏറ്റവും എക്സൈറ്റിങ്ങ് ആയ ഭാഗമായിരുന്നു അത് .
ആദ്യത്തെ പത്ത് കിലോമീറ്റർ കാടെന്ന് പറയാൻ പറ്റാത്ത വിധം മനുഷ്യനിബിഡമായിരുന്നു . അവിടവിടെ ചെറിയ അമ്പലങ്ങൾ , ശരക്കോൽ , തേങ്ങ , വെള്ളം എന്നിവയുടെ ചില്ലറ വില്പന സ്ടാളുകൾ എന്നിവ ഉണ്ടായിരുന്നു . ഈ ഭാഗത്ത് വെച്ചു എന്റെ കാലിനു ചെറിയ ഒരു പണി കിട്ടി . വേഗം നടക്കാൻ പറ്റാത്ത രീതിയിൽ എന്തോ അസ്ക്യത . സംഘത്തിലെ ബാക്കി എല്ലാവരും കത്തിച്ചു വിടുകയായിരുന്നു . കാരണം അധികം ഇരുട്ടുന്നതിനു മുൻപേ രാത്രി താവളത്തിൽ എത്തണമായിരുന്നു . എന്നിട്ടും ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ഹാൾട്ട് ചെയ്ത് ഞാൻ കാഴ്ച്ചപാടിനപ്പുറത്തേക്ക് പിന്നിലാകുന്നില്ല എന്നവർ ഉറപ്പു വരുത്തി
.
41 ദിവസത്തെ വ്രതത്തിൽ എന്തെങ്കിലും മുടക്കമുണ്ടായാൽ അത് മലയിലേക്കുള്ള യാത്രയിലോ
ദർശനത്തിലോ എന്തെങ്കിലും കുഴപ്പുണ്ടാകും എന്നൊരു (അന്ധ ) വിശ്വാസം സ്വാമിമാർക്കിടയിലുണ്ട് . അത് ശരിയാണെങ്കിൽ , ആദ്യദിവസം തന്നെ എന്റെ യാത്ര മുടങ്ങണമായിരുന്നു . കാരണം , ഒരർത്ഥവുമില്ലാത്തത് എന്ന് തോന്നിയ എല്ലാ ലിഖിത -അലിഖിത നിയമങ്ങളെയും എന്നാലാവും വിധം കാറ്റിൽ പറത്തിയശേഷമായിരുന്നു എന്റെ യാത്ര തുടങ്ങിയത് തന്നെ .

ശരിക്കും മലകയറാൻ തുടങ്ങിയപ്പോഴേക്കും എന്തോ ഭാഗ്യത്തിന് ( ഡിങ്കൻ തുണൈ ) കാലു ശരിയായി . ട്രെക്കിംഗ് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ ഇതാണ് മക്കളേ .

കാല് ഓക്കെയായ ബലത്തിൽ ഞാൻ വീണ്ടും വാശിക്ക് ഓടി മുന്നിലെത്തി .. അങ്ങനെ കുറേ മലകൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അഴുതാ നദിക്കരയിലെത്തി . അവിടെ നിന്ന് ഊണ് കഴിച്ചു നദിയിലിറങ്ങി മുങ്ങി (മുങ്ങാൻ മാത്രം ആഴമൊന്നുമില്ലെങ്കിലും ) ആദ്യം കയ്യിൽ തടയുന്ന
ഒരു ഉരുളൻ കല്ല്‌ എടുത്തു വേണം അഴുതാമല കയറി കല്ലിടാംകുന്നിൽ ഇടുന്ന ചടങ്ങ് .
കല്ല്‌ എത്ര വലുതായാലും ചുമക്കണം എന്നാണ് വെപ്പ് . ചെയ്ത പാപത്തിന്റെ അളവ് അനുസരിച്ചാണ് കയ്യില കിട്ടുന്ന കല്ലിന്റെ വലിപ്പം എന്നും ചിലര് വിശ്വസിക്കുന്നു .
ഞാൻ ഒരു മീഡിയം സൈസ് പാപി ആയതോണ്ടാണോ ആവോ .. ചെറിയ കല്ലാണ് കിട്ടിയത് . സ്വയംവിമർശനപരമായിട്ട് പറയുകയാണെങ്കിൽ ഞാനൊരു പാറക്കല്ല് ഉരുട്ടികയറണ്ടവനാണ് .
കൊറേ പേര് "കരിമലകയറ്റം കഠിനമെന്റയപ്പ" എന്നൊക്കെ പാടുമെങ്കിലും ആ വഴി നടന്നു പോയവർക്കറിയാം , അതൊരു സൈക്കൊലോജിക്കൽ മൂവ് ആണെന്ന് .
കരിമലയെക്കാൾ കഠിനമാണ് അഴുത കയറുക എന്നത് . കാരണം അഴുത കുത്തനെ ഒരു കയറ്റമാണ് . മാത്രമല്ല നിറച്ചു പാറക്കല്ലുകളും , മരത്തിന്റെ വേരുകളും എല്ലാംകൂടെ വഴിയിൽ ഗ്രിപ്പ് കം തടസമായി അങ്ങനെ കിടക്കുവാ .. സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി ക്ഷമയോടെ നടന്നില്ലെങ്കിൽ പണി കിട്ടുന്ന വഴിയറിയൂല . ഇതിനെക്കാൾ വലിയ മലയാണല്ലോ ഇനി വരാൻ പോകുന്നത്‌ എന്ന് കരുതി നമ്മൾ സിമ്പിളായി ഏതാണ്ട് 500 മീറ്റരിൽ കൂടുതൽ കുത്തനെയുള്ള ഒരു യമണ്ടൻ മല കയറിപ്പോരും .

കാട്ടു പാതയിൽ നിശ്ചിതഅകലങ്ങളിൽ അയ്യപ്പന്മാർക്ക് ഇരുന്നു വിശ്രമിക്കാനുള്ള ടാർ പോളിൻ ഷെഡുകൾ / പന്തലുകൾ ഉണ്ട്
അതിനോടരികിലൊക്കെയായി , വെള്ളം , മോര് , തണ്ണിമത്തൻ ജ്യൂസ് എന്നിവയൊക്കെ വില്കുന്ന ചെറിയ കടകൾ .. വെള്ളം ആണ് മലകയറ്റത്തിലെ ഏറ്റവും വിലപിടിച്ച കമ്മോഡിറ്റി . അതിനാകട്ടെ ഓരോ കിലോമീറ്റർ മുകളിലേക്ക് കയറുമ്പോഴും അഞ്ചുരൂപ വച്ച് കൂടുകയും ചെയ്യും .

കല്ലിടാംകുന്ന്‌ കഴിഞ്ഞാൽ കരിമല കയറ്റം തുടങ്ങ്കയായി .
 "ഈ ഫോറസ്റ്റ് മുഴുവൻ കാടാണല്ലോ " എന്നോർമിപ്പിക്കുന്ന മനോഹരമായ ഒരു മലയാണിത് . പലപ്രായത്തിലുള്ള ഭീമാകാരൻമാരായ വൃക്ഷശ്രേഷ്ഠന്മാർ , നിബിഡമായ വല്ലിപ്പടർപ്പുകൾക്കിടയിൽ നിലകൊണ്ട്‌ വഴികൾക്കടയാളമിടുന്നു . അഴുതപോലെ കല്ലും വേരുകളും ഒന്നും നടത്തത്തിന് വിഘാതമുണ്ടാക്കാത്തതിനാൽ നല്ല സ്റ്റാമിന ഉണ്ടെങ്കിൽ നിർത്താതെ കയറിമുകളിലെത്താം .

കരിമലയുടെ മുകളിൽ , നമ്മളെ അത്ഭുതപെടുത്തുന്ന അത്ര ഗംഭീരസെറ്റപ്പ് ആണ് . അത്രയും ഉയരത്തിൽ നാട്ടിൻപുറത്തെ ഹോട്ടലുകളെ വെല്ലുന്ന കടകൾ . കുറെ പേർക്കിരിക്കാവുന്ന ബെഞ്ച്‌ - കസേര - മേശ കൾ, വലിയ ഗ്യാസടുപ്പുകൾ അങ്ങനെയങ്ങനെ . അഴുതയുടെ തീരത്തു പത്തു രൂപയ്ക്ക് കിട്ടുന്ന തണ്ണിമത്തൻ ജ്യൂസിനു കരിമലയുടെ മുകളിലെ കടയിൽ മുപ്പത് രൂപയാണ് . വെറുതെയൊന്നുമല്ലല്ലൊ ? കച്ചവടത്തിനാവശ്യമായ ഏതാണ്ടെല്ലാ സ്ഥാവര ജംഗമ വസ്തുക്കളും ഇവർ ചുമന്നാണ് മുകളിലെത്തിക്കുന്നത് !!! പക്ഷേ , വെള്ളത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ അത് പ്രായോഗികമല്ലത്തതിനാൽ എങ്ങനെയാണ് ഇവർ ആ കടമ്പ കടക്കുന്നത് ?? എന്നറിയാൻ തിടുക്കമായി .

കരിമലയിലെ കടയിലൊന്നിൽ നിന്ന് പൊറോട്ടയും കടലക്കറിയും കഴിച്ചശേഷം അതിന്റെ മുതലാളിയോട് വെള്ളം എങ്ങനെ ഒപ്പിക്കും എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ പുള്ളി പറഞ്ഞു , മലയുടെ സൈഡ് ലായി ചെറിയ മഴക്കുഴികൾ കുഴിച്ചു അടിയിൽ ടാർപ്പായ വിരിച്ചാണ് ഓരോ കൊല്ലവും സീസണ്‍ കഴിഞ്ഞു അവർ മടങ്ങുക . അടുത്ത കൊല്ലം ആവുമ്പോഴേക്കും മഴവെള്ളം നിറഞ്ഞു നില്പുണ്ടാവും എന്ന് ! മാത്രമല്ല , അവർ കച്ചവടത്തിനായി എടുത്ത സ്ഥലത്തിനൊക്കെ സർക്കാർ / കരാർകാർക് വാടക കൊടുക്കണമത്രേ ..

കരിമലയിറങ്ങി പിന്നെയും നടന്ന്‌ കുറേ ദൂരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ , ഇടത്താവളം എത്തി . (ആ സ്ഥലത്തിന്റെ പേര് ഞാൻ മറന്നു ) . അവിടെയും ആ സ്ഥലം മുഴുവനായും കരാറുകാരുടെ വിളയാട്ടമാണ് . സർക്കാർ മേൽനോട്ടത്തിൽ താല്ക്കാലിക സെറ്റപ്പ് ഉണ്ടാക്കാൻ കഴിയാഞ്ഞിട്ടൊന്നുമല്ല , പരമാവധി പിഴിയുക എന്നതാണ്‌ പോളിസി എന്ന് തോന്നുന്ന വിധത്തിലാണ് ഇവിടുത്തെ നടത്തിപ്പ് മുഴുവൻ . ടാർപായ കൊണ്ടുകെട്ടിയുണ്ടാക്കിയ കൂടാരങ്ങളിൽ പത്തു സ്ക്വയർ ഫീറ്റ്‌ സ്ഥലത്തിനു ഒരു രാത്രിയുടെ വാടക 1500 രൂപ !! കരാറുകാരെ കുറ്റം പറയുന്നതെങ്ങനെ ? അത്ര കൂടിയ റേറ്റിനാണ് സർക്കാർ അവർക്ക് നടത്തിപ്പവകാശം വിൽക്കുന്നത്‌ . ഒരുബക്കറ്റു വെള്ളം കൊണ്ട് കുളിക്കാൻ 30 രൂപ . നമ്പർ 2 ആണെങ്കിൽ 25/- അങ്ങനെ പോകും നിരക്കുകൾ .
നടന്നു
ക്ഷീണിച്ചതുകൊണ്ടാകാം വിശപ്പൊക്കെ മറന്നുപോയപോലെ ഉറങ്ങിപ്പോയി .
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ എഴുന്നേറ്റു ചെറിയാനവട്ടവും വലിയാനവട്ടവും ഒക്കെ ചാടിയിറങ്ങി ഒടുവിൽ എത്തിപ്പോയി , പമ്പാ !!
സമയം ഉച്ചയാകുന്നതെയുള്ളൂ . പമ്പയിലും ഒരുപാട് നടപടികൾ ഉണ്ടായിരുന്നു . കന്നി സ്വാമിയായത് കൊണ്ടുള്ള ചടങ്ങുകൾ വേറെയും . മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ നിരർത്ഥകമായ ആചാരാനുഷ്ഠാനങ്ങൾ ചെയ്തുതീർത്ത്‌ , തമിഴ്നാട്ടിലെ അയ്യപസേവാസംഘത്തിന്റെ അന്നദാനം ശാപ്പിട്ട് അവസാനത്തെ ഗിരിശൃംഗവും കീഴടക്കാൻ പടവുകൾ കയറുമ്പോൾ
ശ്രീമാൻ അയ്യപ്പനെ ഓർത്തു .
അന്തക്കാലത്ത് കാടും മലയും താണ്ടി ഇത്രയും ദൂരം കയറിയിറങ്ങിവന്ന
മൂപ്പരെ നമിക്കാതെ വയ്യ .
ഇന്നത്തെപോലെ ഒരു സൗകര്യവുമില്ലാതിരുന്ന കാലത്ത് പദയാത്ര ചെയ്തിരുന്ന ആദ്യകാല അയ്യപ്പന്മാരെയും .

അഴുത പോലെത്തന്നെ കുത്തനെ കയറ്റമാണ് ശബരിമലയും .
പിന്നെ കൊണ്ക്രീറ്റ് പടവുകൾ ഉള്ളതുകൊണ്ട് സുഖമായി പോകാം എന്ന് മാത്രം .
കുറച് കയറിയപ്പോഴുണ്ട് ദേ , ഒരു സെപറെറ്റ് വഴിയിലൂടെ കുറച്ചുപേർ പോകുന്നു . ഗുരുസ്വാമിയാണ് പറഞ്ഞത് " അതാണ്‌ വി .ഐ . പി ക്യൂ . കുറച്ചു പണം കൊടുത്താൽ അധികം ക്യൂ നില്കാതെ പെട്ടെന്ന് ദർശനം നേടാം"
(എന്നിട്ടോ ?  )

അങ്ങനെ ഒടുവിൽ സന്നിധാനം എത്തി . അപ്പോഴേക്കും അവിടെ
1 കിലോമീറ്റർ നീളത്തിൽ ക്യൂ ആയിരുന്നു . ഭാഗ്യമുണ്ടെങ്കിൽ അധികം കാത്തുനില്ക്കാതെ ദർശനം കിട്ടും എന്ന് ഗുരുസ്വാമി . മൂപ്പർടെ ഒരു യാത്രയിൽ ഏതാണ്ട് 16 മണിക്കൂർ ക്യൂ നിൽക്കേണ്ടി വന്നിട്ടുണ്ടത്രേ !!
എന്തായാലും എനിക്ക് നല്ല കാലമായിരുന്നു . ഒന്നര മണിക്കൂറെ കാത്തുനില്കേണ്ടി വന്നുള്ളൂ .

പതിനെട്ടു പൊന്നിൻപടികളും ചവിട്ടി ഒടുവിൽ ശ്രീകോവിലിന്റെ മുന്നിലെത്തി ..  തിക്കിത്തിരക്കി നില്കുന്നതിനിടയിൽ ശരിക്ക് കണ്ടു . ഞാൻ മനസ്സില് കരുതിയിരുന്നതിലും ചെറുതായിരുന്നു , അക്ഷരങ്ങൾ . ഇത്തിരികൂടെ വലുതാക്കി എഴുതണമായിരുന്നു . എന്നാലേ എന്തൊക്കെയോ സങ്കൽപിച്ചു കയറിവരുന്ന സ്വർണ്ണം തിരയുന്ന കണ്ണുകളിൽ പിടിക്കുകയുള്ളൂ എന്ന് തോന്നി .
വിശ്വാസികളുടെ നിശ്വാസങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ ഒരു വിധം നൂണ്ടു രക്ഷപെട്ടു പുറത്തു കിടന്നു .

പോലീസുകാരാകട്ടെ , സ്വർണം പൂശിയ ചുവരിലും മേല്ക്കൂരയിലും ഒക്കെ തൊട്ട് "പുണ്യം " പരമാവധി കൈക്കലാക്കി വീട്ടിൽ കൊണ്ടുപോകാൻ നോക്കുന്ന പാവങ്ങളെ  ഉന്തിത്തള്ളി വരിനീക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
ഞങ്ങൾ ഇന്നിവിടെ താമസിച്ചു നാളെ രാവിലെയെ പോവുകയുള്ളൂ .

സന്നിധാനപരിസരം അസ്സൽ കച്ചവടകേന്ദ്രമാണ് . ഹോട്ടലുകൾ , എല്ലാത്തരക്കാർക്കും പറ്റിയ വാസസ്ഥലങ്ങൾ , പാത്രക്കട , പലവ്യഞ്ജനക്കട അങ്ങനെ എല്ലാം ഉണ്ട് . ഇതിന്റെയൊക്കെ ഇടയിലൂടെ സ്വച്ഛന്ദം വിഹരിക്കുന്ന പന്നിക്കൂട്ടങ്ങളും . ഇവിടെയും കരാറുകാരുടെ കേളിയാണ് . വിരിവെക്കാനുള്ള കുടുസ്സുമുറികളൊക്കെ തട്ടുകളായിത്തിരിച്ച് ഗ്യാസ് ചേമ്പറുകൾ പോലെ ആക്കിത്തീർത്തിരിക്കുന്നു . സൂര്യൻ അസ്തമിക്കാറായിരുന്നു. നല്ല ഭംഗിയുള്ള ദൃശ്യമായതിനാൽ പകർത്താൻ നോക്കിയപ്പോഴുണ്ട് , മൂന്നാം കണ്ണിന്റെ ഊര്ജ്ജമറ്റിരുന്നു .
ഭംഗിയുള്ള എന്തിനെയും പല ലേബൽ വച്ചു നശിപ്പിക്കാൻ മനുഷ്യനെക്കഴിഞ്ഞിട്ടെ വേറെ ആരുമുള്ളൂ എന്നതിന്റെ ഉത്തമ ഉദാഹരണമാണ് ശബരിമല .

രാത്രി സന്നിധാനത്ത് ചെയ്തുതീർക്കാനുള്ള "കന്നി അയ്യപ്പൻ " സ്പെഷൽ കർമങ്ങൾ ഒക്കെക്കഴിഞ്ഞ് അരവണ വാങ്ങൽ , വീതം വെക്കൽ , കണക്കുകൾ തീർക്കൽ എന്നീ കലാപരിപാടികളിൽ പങ്കെടുത്ത ശേഷം കിടന്നുറങ്ങി .

രാവിലെ എഴുന്നേറ്റു ഭസ്മക്കുളത്തിൽ കുളിച്ചു ഏതൊക്കെയോ സങ്കല്പങ്ങളുടെ മുന്നിൽ കൈകൂപ്പി വണങ്ങി ഒടുവിൽ മലയിറങ്ങി . ഇനിയൊരിക്കലും തിരിച്ചുവരാനിടയില്ലാത്ത ഇടങ്ങളിലേക്കൊക്കെ അവസാനമായി നോക്കുമ്പോൾ മനസ്സ് ശാന്തമായിരുന്നു . നിസ്വാർത്ഥമായ സ്നേഹമനുഭവിച്ചിരുന്നു . അഹങ്കാരം കുറച്ചൊക്കെ അടങ്ങിയിരുന്നു. ശരീരത്തിന്റെ പരിമിതികളൊക്കെ അറിഞ്ഞിരുന്നു .

അപ്പോൾ ഗുരുസ്വാമി പറയുന്നത് കേട്ടു " എല്ലാവർഷവും മണ്ഡലകാലം ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ്‌ അവസാന അയ്യപ്പനും മലയിറങ്ങിയശേഷം , ദേവസ്വം വക ദേവപ്രശ്നം വെച്ചു നോക്കുമത്രേ.
ഇത്രയും ഭക്തലക്ഷങ്ങൾ വന്നുപോയതിൽ എത്ര പേർ തത്ത്വമസി ഉൾക്കൊണ്ടവുരുണ്ട് ? എന്ന് .

മിക്കപ്പോഴും ഒന്ന് അല്ലെങ്കിൽ രണ്ട്‌ എന്നൊക്കെയായിരിക്കും ഫലത്തിൽ തെളിയുന്ന ഉത്തരം . ഏതോ ഒരു വർഷം "അര " 1/2 കിട്ടിയിട്ടുണ്ടത്രേ ...
എന്താ  ലേ ?

ഇത് തന്നെയാണ് സഹസ്രാബ്ദങ്ങൾക്ക് മുൻപേ ഗീതയിൽ വ്യാസമഹർഷി എഴുതിവെച്ചതും .

" മനുഷ്യാണാം സഹസ്രേഷു
കശ്ചിദ്യത്തി സിദ്ധയേ 
യദദാമപി സിദ്ധാനാം 
കശ്ചിൻ മാം വേത്തി തത്ത്വത: "

" മനുഷ്യന്മാരിൽ ആയിരത്തിലൊരുവനേ ഈ അറിവിനായി പ്രയത്നിക്കുന്നുള്ളൂ . പ്രയത്നം ചെയ്യുന്നവരിൽ തന്നെ ആയിരത്തിലൊരുവനേ എന്നെ താത്വികമായി അറിയുന്നുള്ളൂ " 

എന്ന് .

കയറ്റങ്ങളെക്കാൾ വിഷമമാണ് ഇറക്കം .മലയിറങ്ങി പമ്പയിലെത്തിയപ്പോൾ ഉച്ചയായി . അങ്ങനെ ജീവിതത്തിന്റെ ബക്കറ്റ് ലിസ്റ്റിലെ ഒരു കാര്യം കൂടെ ടിക്ക് ചെയ്തശേഷം റാന്നി , ളാഹ വഴി തിരുവല്ല വരെ പോകുന്ന കെസാർട്ടീസി ടെ ബസിൽ കയറിയിരുന്നതോടെ എന്റെ പദയാത്ര സമാപിച്ചിരിക്കുന്നു .

ശബരിഗിരിയുടെ സഖികളേ.. ജ്വാലാമുഖികളേ.. വിട .

ബസ്സോടിതുടങ്ങിയപ്പോൾ ഞാൻ മനസ്സിൽ പാടി .

"കൈലാസാചലം

എന്നു ഞാൻ കാണും ? 

എന്ന് ഞാൻ കാണും ശിവഗംഗ ?" 

മംഗളം . ശുഭം .

ആദ്യം മുതല്‍ വായിക്കാന്‍  താഴെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക >>

പാലക്കാടില്‍ നിന്ന് നടന്ന് ശബരിമലയിലേക്ക്: യാത്ര തുടങ്ങുന്നു