5/1/2014
ഏറെ നേരം വിശ്രമിച്ചത് കൊണ്ടാവാം , ഇന്നെഴുന്നേറ്റു നടക്കാൻ തുടങ്ങിയതും വളരെ നേരത്തെ.
ഇരിഞ്ഞാലക്കുട നിന്നും ചാലക്കുടി , കൊരട്ടി, അങ്കമാലി വഴി വേങൂർ വരെ ഏതാണ്ട് 35 കിലോമീറ്റർ നടക്കണം ഇന്ന് .
പതിവുപോലെ നടത്തം ആരംഭിച്ച് കുറച്ചു ദൂരം പിന്നിട്ടപോഴേ വേഗം സംഘത്തെ പല കൂട്ടങ്ങളായി തിരിച്ചു .
ഏറ്റവും മുന്നിലെ കൂട്ടത്തിൽ മൂന്നാമനായിരുന്നു ഞാൻ . പക്ഷേ , ഒരു മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞ് മുന്നിലുള്ളവർ ഒരു തട്ടുകടയുടെ മുന്നില് ടീ ബ്രേയ്ക്ക് എടുത്ത ഗ്യാപ്പിൽ ഞാൻ നിർത്താതെ കത്തിച്ചു വിട്ടു.
അതിരാവിലെ , ഗതാഗതം കുറഞ്ഞ ഹൈവേയിലൂടെ , ഒറ്റയ്ക്ക് നടന്നുപോകുന്ന എന്നെ ഒരു പക്ഷിക്കണ്കാഴ്ച്ചയിലെന്ന പോലെ ഓർമയിൽ ഇപ്പോഴും കാണാം.
നേരം വെളുത്തുതുടങ്ങിയിട്ടില്ല . ചാലക്കുടി എത്താറായിരുന്നു .മുന്നില് വേറെയും പല പദയാത്രാസംഘങ്ങളിലെ സ്വാമിമാര് നടന്നു പോകുന്നുണ്ടായിരുന്നു . അവരെ ഓവർ ടെയ്ക്ക് ചെയ്ത് ഗൂഡമായ ഒരാനന്ദത്തോടെ ഞാൻ പോകുമ്പോൾ , ചെവിയോടടുപ്പിച്ച് അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്ത് വെച്ചിരുന്ന മൊബൈല്ഫോണ് ൽ നിന്നും ആദിശങ്കരൻ മന്ത്രിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
" അഹം നിർവികല്പോ നിരാകാരരൂപോ
വിഭു ത്വാ ച സർവത്ര സർവേന്ദ്രിയാണ: "
നാഹം ദേഹം എന്നത് മനസ്സിലുറപ്പിച്ചാൽ , ഒരളവു വരെ നമുക്ക് ശരീരത്തിന്റെ പരിമിതികളെ മറികടക്കാം എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി .
"മാട്രിക്സ് " സിനിമയിലെ സ്റ്റീൽ സ്പൂണ് ദൃഷ്ടി കൊണ്ട് വളയ്ക്കുന്ന കുട്ടി പറയുന്നത് പോലെ
" You have to know that THERE IS NO SPOON"
ചില സ്വാമിമാർ ഹൈവേ വിട്ട് ഒരു ഊടുവഴിയിലേക്ക് തിരിയുന്നത് അപ്പോഴാണ് കണ്ണിൽപെട്ടത് . ചാലകുടിയിലേക്ക് ഇനിയും എഴെട്ട് കിലോമീറ്റർ ഉണ്ട് . ചിലപ്പോൾ അത് എളുപ്പവഴിയായിരിക്കും. ഭാഗ്യത്തിന് ആ ജങ്ക്ഷനിൽ നില്ക്കുകയായിരുന്ന നാടുകാരനോട് ചോയ്ച്ചപ്പോ സംഭവം ശരിയാണ് . ആ വഴി പോയാൽ നേർവഴിയെക്കാൾ ഒന്നരകിലോമീറ്റർ കുറവാണ് .
So, I took the road less travelled
And that has made all the difference.
സമയം ആറ് മണിയായി. വീടുകൾ ഉണർന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു.
ഊടുവഴി തിരഞ്ഞെടുത്തത് അബദ്ധമായോ എന്ന് തോന്നിക്കും വിധം , ഒരുപാട് ചെറിയ റോഡുകൾ ചേർന്നും വഴിപിരിഞ്ഞും മനുഷ്യനെ കണ്ഫ്യൂഷനാക്കനായിട്ട് , ആ വഴി ഉണ്ടായിരുന്നു . പിന്നെ ഓരോ ചെറു കവലകളിലും എത്തുമ്പോൾ
" ചേട്ടാ / ചേച്ചി / അമ്മച്ചീ / മോനേ , ചാലക്കുടിയിലേക്ക് പോണ വഴിയേത് ?"
എന്ന് ചോയ്ചോച്ച് അങ്ങനെ പോയി .
ആ വഴി അങ്ങനെ പോയിക്കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ , സൂര്യൻ , ചുവന്ന് തുടുത്ത് ഉദിച്ചുവരുകയും ഞാൻ ഫോട്ടോ എടുക്കുകയും ചെയ്തു . ;)
ഒടുവിൽ പോട്ട ഭാഗത്ത് , വീണ്ടും ഹൈവേ യിൽ ജോയിൻ ചെയ്തു . ഹൈവേയിലൂടെ ( കാര്യം പാലക്കാട് നിന്ന് തിരുവനന്തപുരം വരെ ഒരുപാടുതവണ യാത്ര ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കിലും റോഡ് മാര്ഗ്ഗം പകല്സമയത്ത് പോയിട്ടേയില്ലായിരുന്നതിനാല് പാലിയേക്കര ടോള് കഴിഞ്ഞുള്ള ഈ റോഡ് ഞാന് ജീവിതത്തിലാദ്യമായി കാണുകയായിരുന്നു )
എല്ലാവരും പ്രാതൽ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ , ഗുരുസ്വാമിയുടെ നിർദ്ദേശം
" ഇനി എല്ലാവരും ഒരുമിച്ച് പോയാൽ മതി, വഴി തെറ്റിയാൽ പിന്നെ ബുദ്ധിമുട്ടാണ് ".
കൂട്ടത്തിലെ മെല്ലെപ്പോക്കുകാർക്ക് ഞങ്ങളോട് ഉള്ള അമർഷം ഒക്കെ മറ നീക്കി പുറത്ത് വന്നു .
"എന്നാലവിടെക്കിട" എന്ന് കരുതി ഫാസ്റ്റ് പാസഞ്ചർ സംഘം മന:പ്പൂർവം പിന്നീടു വേങ്ങൂർ എത്തുന്നത് വരെ ഏറ്റവും പിറകിൽ , ഇഴഞ്ഞു നടക്കാൻ തുടങ്ങി .
സംയമനത്തിന്റെ ഏതു ബന്ധനങ്ങളുണ്ടായാലും ആത്യന്തികമായി മനുഷ്യർക്ക് ഒരു മാറ്റവും സംഭവിക്കുന്നില്ല എന്ന് തെളിഞ്ഞു . ഉപരിപ്ലവമായ ഏച്ചുകെട്ടലുകൾ , സമൂഹത്തിന്റെ കണ്ണിൽ പൊടിയിടാൻ മാത്രമേ സഹായകമാവുന്നുള്ളൂ .
ഉച്ചയ്ക്ക് ചെറങ്ങര ദേവീക്ഷേത്രത്തിലായിരുന്നു, ഇടത്താവളം .
ചെറങ്ങര ദേവീക്ഷേത്രക്കുളം |
നടുവില് നില്ക്കുന്നതാണ് രാജപ്പന് സ്വാമി / Retd. DYSP പങ്കജാക്ഷൻ SIR |
അന്നത്തെ രാത്രി അമ്പലത്തിലെ അനുഷ്ഠാനകലയായ " ചിന്തു പാട്ട് " കാണാനുമായി .
ചിന്തുപാട്ട് അവതരിപ്പിക്കുന്നത് ആണുങ്ങളാണ് എന്നതാണ് പ്രത്യേകത. ഒരു സംഘമാളുകള് പാട്ടുപാടുകയും മറ്റൊരു കൂട്ടം കൊളുത്തി വെച്ച ഒരു നിലവിളക്കിന് ചുറ്റും താളാത്മകമായി നൃത്തം വയ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ചിന്തുപാട്ടിനുള്ള വിളക്കും വാദ്യോപകരണങ്ങളും |
ചിന്തുപാട്ട് ഗായകര് |
ചിന്തുപാട്ട് ഇന് പ്രോഗ്രസ്സ് |
പാലക്കാടില് നിന്ന് നടന്ന് ശബരിമലയിലേക്ക് :ആറാം ദിനം
ഗുരുസ്വാമിയുടെ നിര്ദ്ദേശം നന്നായി.
ReplyDeleteആശംസകള്
തുടരൂ.. നല്ല ഓര്മ്മകളാണ്...
ReplyDeleteതുടർക്കുറിപ്പുകൾക്കായി കാത്തിരിക്കുന്നു.
ReplyDelete(അതിരാവിലെ , ഗതാഗതം കുറഞ്ഞ ഹൈവേയിലൂടെ , ഒറ്റയ്ക്ക് നടന്നുപോകുന്ന എന്നെ ഒരു പക്ഷിക്കണ്കാഴ്ച്ചയിലെന്ന പോലെ ഓർമയിൽ ഇപ്പോഴും കാണാം.....)
ശരിയ്ക്കും ആ നടത്തം മനസ്സിൽ കാണാൻ കഴിഞ്ഞു .
ബാക്കി എവിടെ..?
ReplyDelete